Orta Asya’dan başlayarak Anadolu’ya kadar uzanan geniş bir coğrafyada hüküm süren Selçuklu Devleti, fethettiği bölgelerde karşılaştığı farklı kültür, sanat ve zanaat anlayışını kendi mirasıyla harmanlayarak, özgün bir sanat anlayışı geliştirmiştir. Selçuklu üslubu olarak ifade edilen bu yaklaşım hem dönemin estetik anlayışını şekillendirmiş hem de sonraki dönemlerin sanat üretimine öncülük etmiştir. Büyük Selçuklu dönemine ait kumaşlar, sadece dönemin tekstil sanatını yansıtması bakımından değil, üzerlerindeki kompozisyonlar aracılığıyla geleneksel Türk resim sanatını hakkında önemli bilgiler sunmaları açısından değerlidir. Büyük Selçuklu döneminde kağıt malzeme üzerine resim örneğinin sınırlı olduğu düşünülürse, kumaş yüzeylerindeki resimler bu döneme kaynaklık etmeleri bakımından önemlidir. Büyük Selçuklu dönemi kumaşlarının çoğu, günümüzde yurt dışındaki farklı müzelerde yer almaktadır. Araştırmada David Samling Müzesi’nde bulunan bir grup Büyük Selçuklu dönemine ait tasvirli kumaşların kompozisyon düzenlerinin incelenmesi amaçlamaktadır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden alanyazın tarama ve betimleme kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini söz konusu dönemin kumaş sanatı oluştururken, örneklemini David Samling Müzesi'nde yer alan dört adet özgün tasvirli kumaş örneği oluşturmaktadır. Araştırma bulguları, bu kumaşlarda simetrik yerleşim, geometrik tekrarlar, figüratif betimlemeler ve yazı unsurlarının özgün kompozisyonlarla bir araya getirildiğini ortaya koymuştur. Ayrıca motif ve kompozisyonların, benzer şekilde diğer sanat dallarında da tekniğe uygun şekilde yorumlandığı gözlemlenmiştir. Bu yönüyle Büyük Selçuklu döneminde sanat dalları arasında ortak üslup birliğinin gözetildiği anlaşılmaktadır..

The Seljuk State, which ruled over a wide geography starting from Central Asia and extending to Anatolia, developed an original understanding of art by blending the different cultures, arts and crafts it encountered in the regions it conquered with its own heritage. This approach, referred to as the Seljuk style, both shaped the aesthetic understanding of the period and pioneered the art production of subsequent periods. Fabrics from the Great Seljuk period are valuable not only in terms of reflecting the textile art of the period, but also in terms of providing important information about traditional Turkish painting through the compositions on them. Considering that the number of paintings on paper during the Great Seljuk period was limited, the paintings on the surfaces of the fabrics are important in terms of being a source for this period. Most of the fabrics from the Great Seljuk period are currently located in different museums abroad. The aim of the study is to examine the compositional arrangements of a group of depicted fabrics from the Great Seljuk period in the David Samling Museum. The qualitative research methods used in the study are literature review and description. The universe of the research is the fabric art of the period in question, while the sample is four original depicted fabric samples in the David Samling Museum. The research findings revealed that symmetrical placement, geometric repetitions, figurative descriptions and text elements were brought together in original compositions in these fabrics. It was also observed that motifs and compositions were interpreted in a similar way in other branches of art in accordance with the technique. In this respect, it is understood that a common style unity was observed among the branches of art in the Great Seljuk period.