Bu araştırmada, okulların olumsuz çevre etkilerini azaltmak amacıyla 1994 yılında başlatılan Eko-Okullar Programının özelliklerinin ortaya konması ve program bağlamında görsel sanatlar dersi uygulamalarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, nitel yöntem kullanılmış olup, veri toplamada literatür tarama ve dokümantasyon tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda Eko-Okullar programının yedi aşamadan (Eko-Okullar Komitelerinin Kurulması, Çevresel İnceleme, Eylem Planı, Gözlem ve Değerlendirme, Müfredat Çalışması, Bilgilendirme ve Katılım, Eko-İlke) oluştuğu ve bu aşamaların bir eylem planı dâhilinde gerçekleştirildiği anlaşılmıştır. Program kapsamında seçilmesi gereken konuların başında, tüketimin farkına varılmasını sağlamak ve geri dönüşümün üç okunun anlamını kavratmak amacıyla “çöp-atık” konusu gelmektedir. Seçilen konunun iki yıl boyunca değiştirilmeden çalışılması zorunludur. İki yılın sonunda seçilen konuda başarılı olunması durumunda Yeşil Bayrak alınır ve yeni konu seçilebilir. Çöp-atık yani geri dönüşüm konusunun ardından gelen diğer temalar; “Su”, “Enerji”, “Biyolojik Çeşitlilik”, “İklim Değişikliği”, “Sağlıklı Yaşam”, “Küresel Isınma”, “Gürültü Kirliliği”, “Hava Kirliliği”, “Genetiği Değiştirilmiş Organizmalar”, “Biyodizel”, “Organik tarım”, “Ulaşım” vb. şekilde sıralanmıştır. Araştırma sonucunda çevresel konuların çocuklar tarafından daha kolay anlaşılması ve ifade edilmesinde sanatın etkili bir araç olarak kullanıldığı görülmektedir. Öğrenciler, sanatyoluyla çevreyi tanıma, çevre üzerine yeni fikirler üretme, artık malzemelerden sanatsal çalışmalar oluşturma gibi deneyimleri disiplinler arası yollarla yaşar. Eko-Okullar programı kapsamında işlenen temalar (örneğin geri dönüşüm, enerji tasarrufu, su kullanımı, biyolojik çeşitlilik) görsel sanatlar derslerinde de kullanılarak öğrencilerin bu konularla ilgili duyarlılığı artırılabilir. Ayrıca söz konusu programın görsel sanatlar dersinde kullanımı, öğrencilerde çevre bilinci oluşturmanın ötesine geçerek, öğrencilerde malzeme bilinci, yaratıcılık, değerler eğitimi, estetik anlayış ve toplumsal duyarlılığın beslenmesi gibi kavramları geliştirmekte olup, çok boyutlu bir eğitim modeli sunduğu sonucuna ulaşılmıştır.

This study aims to identify the characteristics of the Eco-Schools Program, which was launched in 1994 to reduce the negative environmental impacts of schools, and to evaluate the applications of visual arts lessons within the context of the program. A qualitative research method was used in the study, and data were collected through literature review and documentation techniques. The results revealed that the Eco-Schools Program consists of seven stages (Establishing the Eco-Schools Committee, Environmental Review, Action Plan, Monitoring and Evaluation, Curriculum Work, Informing and Involving, and Eco-Code), and these stages are carried out within the framework of an action plan. Among the priority topics to be selected within the scope of the program is “waste,” which aims to raise awareness about consumption and help students understand the meaning of the three arrows of recycling. The selected topic must be studied for two years without being changed. If the school is successful in the selected theme at the end of the two years, it is awarded the Green Flag, and a new topic can be chosen. Following the topic of waste and recycling, other themes are listed as ; “Water”, “Energy”, “Biodiversity” ,“Climate Change”, “Healthy Living”, “Global Warming”, “Noise Pollution”, “Air Pollution”, “Genetically Modified Organisms”, “Biodiesel”, “Organic Farming” and “Transportation”. The research concludes that art is an effective tool in helping children better understand and express environmental issues. Through art, students engage in interdisciplinary experiences such as exploring the environment, generating new ideas about environmental issues, and creating artistic works from waste materials. The themes addressed within the Eco-Schools Program (such as recycling, energy conservation, water use, and biodiversity) can also be incorporated into visual arts lessons to increase students’ sensitivity to these issues. Furthermore, integrating the program into visual arts education goes beyond raising environmental awareness, contributing to the development of concepts such as material awareness, creativity, values education, aesthetic perception, and social sensitivity in students, thus offering a multidimensional educational model.