Mûsikî, insanlığın var oluşundan itibaren içtimai yaşamın her alanında önemlilik teşkil etmiş, toplumun her katmanında siyasi, askeri ve dini oluşumlar ile iç içe yer almıştır. Çok geniş bir coğrafyaya yayılmış ve yaklaşık olarak altı yüzyıl hüküm sürmüş Osmanlı İmparatorluğu döneminde mûsikî, saray eşrafı tarafından himaye altına alınmıştır. Kendine has bir eğitim sistemi geliştiren Osmanlı İmparatorluğu bu eğitimi, mûsikî üzerinde de başarı ile uygulamıştır. Bu bağlamda Osmanlı döneminde mûsikî eğitimi birçok kurum tarafından yürütülmeye başlanmıştır. Bu kurumlar Mehterhane, Mûzikâ-i Hümâyûn, Mevlevîhane, Enderun, Özel Meşkhâneler, Cemiyetler, Dernekler, Loncalar Dârü’l-bedâyi ve Dârü’l-Elhân’dır. Osmanlı döneminde mûsikî eğitimi usta çırak ilişkisine dayanan meşk yöntemi ile yapılmaktaydı. Meşk yöntemi, öğretilen eserin öğrencinin hafızasında kalıcı hale gelmesini sağlamak için başvurulan bir uygulamadır. Bu yöntem asırlar boyunca kuşaktan kuşağa aktarılmış ve 19. yüzyılın ilk çeyreğine kadar kullanılmıştır. Çalışmada literatür incelemesi yapılmış, tarihsel inceleme yöntemi kullanılarak Osmanlı İmparatorluğu dönemindeki mûsikî eğitimi ve mûsikî eğitimi veren kurumlar hakkında bilgi verilmiştir.
Music has been important in all areas of social life since the existence of humanity and has been intertwined with political, military and religious formations in every layer of society. It was spread over a very wide geography and the Ottoman Empire, which ruled for approximately six centuries, was under the protection of the musicians of the palace. Developing a unique education system, the Ottoman Empire successfully implemented this education on music. In this context, during the Ottoman period, music education was carried out by many institutions. These institutions are Enderun, Mevlevîhane, Private Meşkhâne, Societies, Associations, Guilds, Mehterhane, Mûzikâ-i Hümâyûn, Dârü’l-bedâyi and Dârü’l-Elhân. During the Ottoman period, music education was carried out with the practice method based on the master apprentice relationship. Practice method is an application that is applied to ensure that the work taught becomes permanent in the student's memory. This method has been transferred from generation to generation for centuries and was used until the first quarter of the 19th century. In this study, literature review has been made and by using historical analysis method, information has been given about the music education in the Ottoman Empire and the institutions giving music education.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
