Kültür turizmi Türkiye’de en çok tercih edilen turizm çeşitlerinden biri olup, doğal ve tarihsel kültür varlıklarını, kültürel etkinlikleri ve güncel sanat eserlerini, kültür sanayilerinin sonuçlarını, bazı sosyo-ekonomik olguları turistik bir ürün biçiminde gezginlerin hizmetine sunan bir turizm anlayışıdır. Bu makalede; Artvin ilinin genel olarak turizm potansiyeli üzerinden, özellikle kültür turizmini oluşturan Orta Çağ dönemi taşınmaz kültür varlıkları incelenecektir. Çalışmanın yöntemi olarak literatür taraması ve alan gözlemi belirlenmiştir. Literatür taraması sonucu elde edilen bilgilere göre, 4. yüzyılda Hristiyanlığı seçen Gürcü İberya Krallığıyla başlayan Artvin’deki mimari yapılaşma, 5. yüzyılda Tao-Klarceti olarak bilinen bölgenin Klarceti kısmını oluşturan Artvin ili ve ilçelerinde yoğun bir dini mimari ile savunma ve ulaşım yapılarının inşasıyla devam etmiştir. 9-11. yüzyıla gelindiğinde; Bagratlı Krallığı’nın öncülüğünde, öncesinde var olan Gürcü Hristiyan yapılarından daha anıtsal nitelik taşıyan manastırlar inşa edilmiş ve bu yapılar günümüze ulaşmayı başarmışlardır. Bunların yanı sıra, çok sayıdaki küçük ölçekli kilise ve şapeller ile bir kısım manastırların zaman içerisinde tahrip oldukları görülmektedir. Oldukça zorlu bir coğrafyaya sahip olan Artvin ili ve ilçelerindeki savunma yapılarından olan kaleler ve bu kale yapıları ile irtibatlı olarak konumlandırılan küçük ölçekli çok sayıda kulelere de rastlamak mümkündür. Çok fazla olmasa da yörede aynı çağa ait günümüze ulaşabilen tek gözlü taş köprüler de bulunmaktadır.

Cultural tourism is among the most preferred types of tourism in Türkiye and represents an understanding of tourism that offers natural and historical cultural assets, cultural activities, contemporary art works, the outcomes of cultural industries, and certain socio-economic phenomena as touristic products for travelers. This article examines, through the general tourism potential of Artvin province, the immovable cultural assets from the Medieval period that constitute cultural tourism. Literature review and field observation methods were adopted for this study. According to the information obtained through the literature review, architectural structuring in Artvin, which began with the Georgian Iberian Kingdom’s adoption of Christianity in the 4th century, continued in the 5th century with the construction of intense religious architecture, defensive, and transportation structures in Artvin province and its districts forming the Klarjeti part of the region known as Tao-Klarjeti. By the 9th–11th centuries, under the leadership of the Bagratid Kingdom, monasteries of a more monumental character than the earlier Georgian Christian structures were built, many of which have survived to the present day. In addition to these, numerous small-scale churches and chapels, as well as some monasteries, have been damaged over time. In the challenging geography of Artvin and its districts, fortresses built for defense purposes and numerous small-scale towers associated with these castles can also be found. Although in small numbers, single-arched stone bridges from the same era have likewise survived to the present day.