Özet

 Sanat toplumsal değişimlerin yaşandığı her dönemde tarihsel gelişmelere karşı, bazen öncü yeni bir söylem ile bazen de karşıt söylemlerle özgürleşme alanları yaratırken bir taraftan da mevcut sistemin içinde olmuştur veya  sistemi devam ettiren bir parçası olmuştur. 20. Yy’da kavramsallaşan sanat, ilerleyen yıllarda ortaya çıkan farklı sanat pratikleriyle kapitalizmin yıkıcı etkisine karşı bir duruş sergilemiştir. Teknolojinin insanlara sunmuş olduğu yeni yaşam koşulları insanların giderek yalnızlaşmasına sebep olmuş, sosyalleşmeyi sanal ortamlara kaydırmış ve insan ilişkilerini tüketime dayalı simgesel biçimlere dönüştürmüştür.

Yaşanan tüm bu gelişmelerin sonucu olarak her an dünyayı sorgulayan sanat, bu yeni üretim koşulları içinde başka bir forma evrilmiştir. Sanat önce Tanrı- İnsan sonra İnsan- Nesne ilişkileri veya karşılaşmaları iken 1990’lı yıllarda artık İnsan İlişkileri veya karşılaşmaları üzerine konumlanmıştır. Sanatçılar yapıtlarıyla herhangi bir şeyi temsil etmekten kaçıp yeni sosyallik modelleri, yeni samimiyet alanları oluşturmayı hedeflemişlerdir. Karşılıklı eylemsellik, bir aradalılık ve ilişkiselliğe dayalı bu sanatsal pratikler  için Nicolas Bourrıaud “ilişkisel estetik” kavramını öne sürmüştür.

Bu araştırmada sanat nesnesi olarak insanlar arasındaki iletişim ve insan ilişkilerini ele alan ilişkisel sanat, 1964  Tayvan doğumlu sanatçı  Lee Mingwei’ in, Kumda Guernica (Guernica Sand 2006),  Tamir projesi ( The Mending Project 2009) ve Yemek Projesi ( The Dining Project  1997) adlı çalışmaları ile ele alınmaya çalışılmıştır.

Araştırmada literature  tarama  tekniği uygulanmıştır.

Abstract

While art creates areas of liberation against historical developments, sometimes with a pioneering new discourse and sometimes with opposing discourses, in every period of social change, on the other hand, it has been in the existing system or has been a part of the system. Conceptualized by Duchamp, art took a stance against the destructive effect of capitalism with different art practices that emerged in the following years. The new living conditions offered by technology to people caused people to become increasingly lonely, shifted socialization to virtual environments and transformed human relations into symbolic forms based on consumption. As a result of all these developments, art, which questions the world at every moment, has evolved into another form within these new production conditions. While art was first God-Man, then Man-Object relations or encounters, in the 1990s it is now positioned on Human Relations or encounters. With their works, the artists avoided representing anything and aimed to create new sociality models and new areas of intimacy. Nicolas Bourriaud put forward the concept of "relational aesthetics" for these artistic practices based on mutual activity, togetherness and relationality. In this research, relational art, which deals with communication and human relations between people as an art object, was developed by Lee Mingwei, an artist born in Taiwan in 1964, Guernica in the Sand (Guernica Sand 2006), Repairing Project (The Mending Project 2009) and Food Project (The Dining Project 1997). tried to be dealt with in his works. In the research, literature review technique was applied.